کودک من خیلی خجالتی است، چه زمانی باید نگران باشم؟

اگر کودک خیلی خجالتی است چه زمانی نگران باشیم؟ مارتینا ترامونتانو، روانشناس در مرکز پزشکی هندزفری، به ما کمک می‌کند بفهمیم که چه زمانی خجالتی در کودکان به یک مشکل تبدیل می‌شود و والدین باید کدام سیگنال‌ها را در کودکان خود کنترل کنند.

درک کمرویی در کودکان
در تصور رایج، کمرویی بار منفی به خود می گیرد و به ویژه در کودکان باعث ایجاد نگرانی ها و ترس های والدین می شود.

خجالتی بودن یک ویژگی شخصیتی ذاتا غیر بیمارگونه است.

هر کودکی با خلق و خوی خود متولد می شود که بر نحوه ارتباط آن با دنیای بیرون و واکنش به محرک ها تأثیر می گذارد.

یک کودک خجالتی ممکن است صرفاً به زمان بیشتری برای تعامل و راحت بودن با افراد دیگر نیاز داشته باشد

برای والدین قابل قبول است که بخواهند فرزندشان در موقعیت های اجتماعی امن و آرام باشد، اما مهم است که درک کنیم که این امر به طور طبیعی برای همه کودکان اتفاق نمی افتد. این بدان معنا نیست که هرگز باز نخواهد شد، بلکه تنها به این معناست که برای عادت کردن به دیگری به فضا و زمان خاص خود نیاز دارد.

علاوه بر این، کودکان خجالتی ممکن است لزوماً بزرگسالان خجالتی نباشند. در واقع مسیر توسعه می تواند نحوه مواجهه و تجربه روابط اجتماعی را اصلاح کند. درجات مختلفی از کمرویی وجود دارد و اغلب پس از تصویب اولین مرحله از مقررات، هر کودک یاد می گیرد که در مسیر رشد خود اجتماعی شود.

به این دلایل ضروری است که والدین از کودک خود در خجالتی بودن او حمایت کنند و از برچسب زدن آن به عنوان نقصی که کاملاً باید تغییر کند یا نشانه ای از مشکلی است که باید نگران شود، اجتناب کنند.

برای تعمیق احساسات در کودکان: توصیه به والدین و معلمان

چه زمانی خجالتی به چیزی جدی تر تبدیل می شود؟
خجالتی بودن یک ویژگی طبیعی در نظر گرفته می شود که در رشد کلی سالم کودک ظاهر شود، جایی که هیچ مدرکی از تصویری وجود نداشته باشد که با اعتماد به نفس پایین و افکار بی ارزش و منفی کودک نسبت به خودش مشخص شود.

یک کودک خجالتی رفتاری محجوب، غیر اجتماعی و منزوی نشان می دهد که او را در ایجاد آشنایی های جدید دچار تردید می کند. با این حال، این ویژگی ها محدود به منع دوستی نیست، اگرچه ممکن است وارد شدن به یک رابطه طولانی تر یا گاهی کمک یک بزرگسال یا دوست دیگر طول بکشد.

خجالتی زمانی مشکل‌ساز می‌شود که ناتوان‌کننده باشد و کودک را از فعالیت‌های معمول روزمره‌اش مانند دوست‌یابی، حضور در مدرسه یا پارک باز می‌دارد. در این موارد، کمرویی می تواند به شکل تجلی ترس ها، اضطراب ها، ناراحتی هایی باشد که می تواند منجر به آسیب شناسی واقعی شود.

علائمی که والدین می توانند نظارت کنند چیست؟
در اینجا مواردی وجود دارد که والدین می توانند برای درک بهتر زمانی که خجالتی بودن فرزندشان می تواند منجر به مشکلات دیگری شود به آنها توجه کنند:

کودک در مورد هر موقعیت اجتماعی اضطراب شدیدی نشان می دهد
او از بازی با همسالان خود امتناع می ورزد و همیشه می خواهد در هر شرایط رابطه ای با یک بزرگسال همراه باشد
هر روز با انجام رفتارهای مقاومتی یا پریشانی شدید عاطفی از رفتن به مدرسه امتناع می کند
او ممکن است نتواند با افرادی که با او در ارتباط هستند احوالپرسی کند و ارتباط چشمی برقرار کند
خجالتی بودن در عملکرد تحصیلی و بین فردی او اختلال ایجاد می کند
در صورت وجود این علائم، بهتر است علائم را با کمک یک متخصص بررسی و ارزیابی کنید تا از بروز یک اختلال واقعی جلوگیری شود.