تقویت هوش کودکان به روش آسان فوئراشتاین

با او صحبت کنید و به چشمانش نگاه کنید، مطمئن شوید که اتاقش همیشه مرتب است، او را به گوش دادن به موتزارت عادت دهید، کارهای کوچک روزانه را به او محول کنید، داستان خانواده خود را برای او تعریف کنید. در اینجا چند نکته از روش فوئراشتاین برای تقویت هوش کودک شما آورده شده است.برای تقویت هوش کودک شما آورده شده است.

هوش نه تنها ذاتی است، بلکه می توان آن را آموزش داد. این نتیجه ای است که پس از سال ها تحقیق توسط روون فوئراشتاین ، بنیانگذار روشی برای توسعه پتانسیل یادگیری کودکان (روش فوئراشتاین ) به دست آمده است.

نسیا لانیادو، روزنامه‌نگار، در کتاب «چگونه هوش کودکان خود را روز به روز تقویت کنیم» (نسخه‌های قرمز و مجموعه «تربیت کودک شاد») نکاتی را پیشنهاد می‌کند که هر پدر و مادری می‌توانند در زندگی روزمره به کار گیرند تا مهارت‌های کودک را افزایش دهند. استعدادهای او را از طریق یادگیری زنده کند.

نویسنده می‌گوید: «مسئله درس دادن هوش نیست، بلکه این است که بدانیم چگونه در ژست‌های روزانه فرصت‌های بی‌نهایت را برای غنی‌سازی افکار، دانش، عواطف، خاطرات، پرسش‌ها، نمادها، کلمات و در نتیجه زندگی فرزندانمان درک کنیم». .

1 توجه را بیاموزید: وقتی می خواهید چیز مهمی بگویید، به چشمان کوچولو نگاه کنید

هوش به توجه بستگی دارد. مطالعه‌ای توسط دانشگاه واشنگتن سنت لوئیس نشان داد که هوش سیال، هوشی که به شما امکان می‌دهد راه‌حل‌های خلاقانه بیابید، بیش از هر چیز به توانایی توجه بستگی دارد. و توجه بخشی از میراث ژنتیکی نیست، اما شما یاد می گیرید.

از آنجایی که او یک نوزاد است، مادر باید تا حد امکان نزدیک نوزاد بماند، وقتی با او صحبت می کند به چشمان او نگاه کند. انجام این کار به کودک یاد می دهد که روی صورت خود تمرکز کند. “تعامل مادر با نوزاد برای رشد عاطفی و توانایی یادگیری ضروری است.”

حتی با بچه های بزرگتر، باید سعی کنید وقتی باید چیزی به آنها یاد بدهید توجه آنها را جلب کنید. به عنوان مثال، اگر مجبورید به فرزندتان توضیح دهید که صندلی کودک دیگری را روی سرسره ندزدد، اول از همه به سمت او بلند شوید، به چشمانش نگاه کنید و نیت خود را اعلام کنید: «حالا می‌خواهم یک چیز مهم را به شما بگویم»; سپس آنچه را که می خواهید بگویید را توضیح دهید: “اگر جای کودکی را بدزدید، او را عصبانی می کنید. آیا دوست دارید این کار را با شما انجام دهد؟”در نهایت نتیجه گیری کنید، همیشه به چشمان او نگاه کنید و قانونی را که می خواهید آموزش دهید تکرار کنید: “وقتی می خواهید سوار اسلاید شوید، منتظر نوبت خود باشید”. به این ترتیب شما توجه او را به کار گرفته اید و از حفظ این قانون حمایت می کنید.

2 در یک محیط منظم زندگی کنید

یک محیط بهم ریخته و گیج کننده باعث افزایش بی توجهی می شود. سعی کنید اتاق او را مرتب نگه دارید. به طوری که هر شی جای خود را دارد و کودک می تواند عمدا و بدون گم شدن در سردرگمی، بازی مورد نظر خود را انتخاب کند. توجه داشته باشید بازی خوب بازی ای است که فرصت های تفکر زیادی به او بدهد. جهت مشاهده فروشگاه بازی های هوش و خلاقیت روی این قسمت کلیک کنید.

3 او را تشویق کنید تا با کلمات خود را بیان کند

“آموزش زبان به کودک ابزاری ضروری برای او فراهم می کند تا بتواند بالاترین سطوح انتزاع فکر را تجربه کند.”

او را از سنین پایین عادت دهید تا خودش را با کلمات بیان کند نه با اشک. به عنوان مثال، اگر به خاطر میل یک آب میوه گریه می کند، به جای اینکه فقط به او بدهید، سعی کنید او را اینطور تحریک کنید، آب میوه را در یک دست و یک لیوان آب در دست دیگر بگیرید و از او بپرسید: «می خواهی؟ آب یا آبمیوه؟” به این ترتیب او انگیزه بالایی برای یادگیری کلمه آب میوه خواهد داشت. «کلمه مناسب‌ترین وسیله برای بیان آنچه می‌خواهد می‌شود».

4 برای افزایش دایره لغاتش بازی درختی را به او پیشنهاد دهید

برای غنی سازی زبان کودک، هر فرصتی که پیش آمد، بازی درختی را به او پیشنهاد دهید. با یک کلمه (تنه) شروع می شود و به تدریج آن را با جزئیات (شاخه ها) غنی می کند.

به عنوان مثال، با شروع از کلمه “انگور”، ابتدا قسمت های تشکیل دهنده میوه ذکر شده است:

انواع توت ها یا غلات،
پوست کندن،
دسته،
دمبرگ;
سپس تمام صفت هایی که به ذهن می رسد نامگذاری می شوند:

گرد،
شیرین،
خشن،
سفید،
مشکی…

سپس افعالی که می توانند به آن کلمه اشاره کنند:

برای شستن،
جمع آوری،
خوردن
چلاندن، فشار دادن،
مطبوعات…؛
قیدها:

آهسته غذا میخوری…

و در نهایت از او بخواهید که دسته ها را بگوید:

غذا،
سبزی،
میوه…

دومی محرک ترین بخش اکتساب کلمه است. «کودکان از طریق مقوله‌ها یاد می‌گیرند که در جهان زبان نظم دهند، سلسله مراتبی ایجاد کنند، انجمن‌سازی کنند».

5 اگر اشتباه می کند، او را در ملاء عام اصلاح نکنید

اشتباهات باید اصلاح شوند، اما هرگز در مقابل دیگران: کودک احساس تحقیر می کند و میل به برقراری ارتباط را از دست می دهد. بنابراین اگر فرزندتان اشتباه کرد، منتظر لحظه تنهایی باشید، او را کنار بگذارید و به آرامی برایش توضیح دهید که کجا اشتباه کرده است. همچنین پیشرفت هایش را به او یادآوری کنید. به عنوان مثال، اگر کلمه ای را اشتباه تلفظ کرد، به او بگویید چگونه آن را درست بیان کند، سپس اضافه کنید: “یادت می آید زمانی که نمی توانستی “کباب” بگویید، حالا خوب می گویید…”. با تاکید بر موفقیت قبلی، اعتماد به نفس خود را از دست نخواهد داد.

6 بدون اینکه حرفش را قطع کنید به داستان های او گوش دهید

اگر کوچولو حکایتی از روز مدرسه‌اش برای شما تعریف می‌کند و با این کار خود را ضعیف بیان می‌کند، مثلاً یک فعل را از قلم می‌اندازد، و شما او را تصحیح می‌کنید، این خطر را دارید که او موضوع گفتگو را از دست بدهد و ارتباط را به پایان برساند. “مهم است که کودکان را در خودانگیختگی بیانی آنها سرکوب نکنیم، به ویژه هنگامی که آنها چیزی می گویند که آنها را تحت تاثیر عاطفی قرار می دهد. ما فرصت های دیگری برای اصلاح نحو خواهیم داشت.”

۷ هر وقت از شما خواست او را تنها بگذارید

کودکان مهارت های مشاهده و تقلید عالی، ابزارهای مهیبی برای رشد فکری و توانایی تمرکز دارند. بنابراین اگر از شما بخواهند کاری انجام دهید: به شستن ظروف کمک کنید، میز را تمیز کنید، خودتان لباس بپوشید… اجازه دهید این کار را انجام دهند، حتی اگر بیشتر طول بکشد، اگر آنها تقریبی هستند، یا اگر به هم ریخته باشند، این کار را انجام دهند. قادر به یادگیری اگر همیشه در انجام کارها آنها را جایگزین کنید، نه تنها یاد نخواهند گرفت، بلکه احساس کم ارزش شدن می کنند و ایمان خود را به توانایی های خود از دست خواهند داد.

8 اجازه دهید او به موسیقی موتزارت و باروک گوش دهد

از دیرباز مشخص شده است که موسیقی تأثیر مثبتی بر سلامت جسمی و روحی دارد. اما بر اساس تحقیقات علمی اخیر، بیش از همه موسیقی باروک (ویوالدی، باخ، هندل …) و موتزارت بیشترین امتیاز را دارند.

در واقع، این موسیقی ها سرشار از تقارن ها و الگوهای تکرار شونده هستند که می توانند به تقویت ذهن کمک کنند. ترکیبات آنها قادر به تحریک هر دو نیمکره راست و چپ است و باعث ایجاد آرامش و تمرکز در کودکان می شود. تکنیک‌های تشخیصی نشان داده‌اند که گوش دادن به موسیقی باروک در سال‌های اول زندگی، مدارهای عصبی را تقویت می‌کند و خلاقیت و مناطقی از مغز را که در ارتقای انگیزه تخصص دارند، تحریک می‌کند.

9 به او اجازه دهید “تظاهر” بازی کند

بیایید وانمود کنیم که من یک شاهزاده خانم هستم و شما یک پری؟ چند بار شنیده اید که فرزندانتان شخصیت های انتزاعی را اختراع و تفسیر می کنند. خب تا جایی که امکان دارد اجازه دهید این جور بازی ها را انجام دهند. در واقع، بازی کردن و «تظاهر به شخص دیگری بودن، به رشد تفکر انتزاعی، همدلی و هوش هیجانی (یعنی توانایی همذات پنداری با دیگری) کمک می کند و خلاقیت را تحریک می کند.

تحقیقات متعدد نشان داده است که کودکانی که بازی های نقش آفرینی زیادی انجام می دهند، آرامش و مشارکت بیشتری دارند، واژگان غنی تر و مشکلات یادگیری کمتری دارند.
در عوض، مراقب بازی های به اصطلاح «هوشمند» ارائه شده توسط این صنعت باشید. اگرچه برای رشد خلاقیت کودکان طراحی شده اند، اما اغلب فاقد ارزشمندترین ویژگی ها هستند: خودانگیختگی، پیچیدگی و غیرقابل پیش بینی بودن.

بری تی برازلتون، متخصص اطفال آمریکایی می گوید: «بازی فقط برای بازی یکی از حقوق اساسی کودکان است و این چیزی است که امروزه با شوق بازی های هوشمند، دوران کودکی به سرقت رفته است».

10 کارهای کوچک روزانه را به او محول کنید

“مسئولیت انجام یک کار، حتی اگر متواضعانه، به صورت مستمر و مستقل، حافظه را تمرین می دهد و اولین گام به سوی رشد تفکر انتزاعی است. به عنوان مثال، به کودک بسپارید تا سفره را بچیند: اولین بار کودک با اجرای عملیات ذهنی پیچیده، یک سری سؤال می پرسد: «شمارش، «برای هر صندلی چه تعداد کارد و چنگال، لیوان، دستمال و بشقاب باید بگذارم؟»؛ به ترتیب درست فکر کنید: «آیا من آن را بیاورم. ابتدا بشقاب ها یا دستمال ها؟”؛ واقعیت درست: “چه چیزی کم است؟”.

با تکرار هر روزه این روال، عملیات ذهنی مورد استفاده برای انجام کار راحت‌تر به خاطر سپرده می‌شود و بخشی از میراث فکری او می‌شود.

۱۱ وقتی از شما سؤالی می‌پرسد، فوراً به او پاسخ ندهید، بلکه صحبت کنید، او بیشتر یاد می‌گیرد

به جای اینکه بلافاصله به یک سوال با یک پاسخ آماده و تمام شده پاسخ دهید، سعی کنید به همراه کودک به جواب برسید و با هم صحبت کنید و سوال بپرسید تا با او پاسخ را جستجو کنید. پس اهداف آموزشی را پشت سر بگذارید، در برابر اضطراب برای تصحیح و ارائه پاسخ صحیح مقاومت کنید، ذهن خود را خالی کنید و راه هایی را که می توان به آن پاسخ داد با هم بیابید.

سوال تبدیل به یک گفتگو می شود که نه تنها منجر به پاسخ می شود، بلکه ایده های جدیدی را برمی انگیزد، امکان کسب اطلاعات را فراهم می کند، اجازه می دهد دانش مورد بررسی قرار گیرد. و در گفتگو شاگرد و معلم با هم یاد می گیرند. بنابراین تبدیل به تحقیقی می شود که در آن تفکر و خلاقیت تحریک می شود.
به عنوان مثال. اگر کودک کرم خاکی را ببیند و از شما بپرسد که چیست، به جای اینکه بلافاصله با پرسیدن سؤالات دیگر به گفتگوی شما پاسخ دهد: «فکر می‌کنید چیست؟»، کودک شما می‌تواند پاسخ دهد: «نوک آن مانند نمد است. قلم نوک …”؛ و ممکن است پیشنهاد دهید: “پس می توانید آن را بردارید و به خانه ببرید تا نقاشی بکشید؟”، “نه؟”، “اما داشتن کیس پر از حیوانات کوچک جالب خواهد بود…”.

12 انتخاب خود را تمرین کنید

انتخاب یعنی ارزیابی، مقایسه، تصمیم گیری. از سنین پایین می توانید با قرار دادن آنها در مقابل دو یا سه گزینه، توانایی انتخاب فرزندان خود را تمرین کنید. به عنوان مثال. “امروز سرد است، شما باید خود را خوب بپوشانید. شما تصمیم می گیرید: کدام یک از این دو سویشرت را ترجیح می دهید؟”
با دیدن اینکه ما به تصمیمات آنها احترام می گذاریم، آنها شروع به درک خود به عنوان افرادی می کنند که قادر به انتخاب خود هستند و تمایل بیشتری به احترام به تصمیمات ما خواهند داشت.

13 داستان خانواده خود را به او بگویید

برای اطمینان از خود، کودک باید بداند که از ناکجاآباد بیرون نمی آید، که پشت سر او سنت هایی سرشار از تجربه و خرد وجود دارد که ندانسته از آنها ویژگی هایی به ارث برده است. علاوه بر این، سنت ها و آداب و رسوم لحظات بسیار خوبی هستند زیرا سرشار از احساسات و عاطفه هستند، به عنوان مثال کودک با نگاه کردن به شمع های روشن روی درخت کریسمس به راحتی یاد می گیرد که روشنایی و تاریکی چیست.

اکنون که سنت‌های قدیمی تقریباً به طور کامل از بین رفته‌اند، سعی می‌کنید آیین‌های خانوادگی مانند ناهار یکشنبه، ملاقات با پدربزرگ و عموها را بسازید.

داستان خانوادگی خود را به او بگویید:

آلبوم های عکس قدیمی را با هم مرور کنید،
از او بخواهید در مورد گذشته سوال بپرسد …

آگاهی از تعلق داشتن به داستانی که از گذشته می آید را برای او ارسال کنید، این به او کمک می کند تا خود را به آینده فرافکنی کند.