خوردن نامتعادل در کودکان چیست؟ علل و کارهایی که هنگام غذا نخوردن باید انجام داد [نظر تخصصی]

بچه‌ها غذاخورهای بسیار حساسی هستند و وقتی غذایی را که شما درست کرده‌اید نمی‌خورند ناراحت‌کننده است. همچنین، من نگران سوگیری تغذیه هستم. ممکن است بیش از یک دلیل برای نخوردن شما وجود داشته باشد. و نمی توان آن را با نظم و انضباط یا متقاعد کردن حل کرد یا بهبود بخشید. در اینجا، از میهو ایشیزوکا، مشاوری که در زمینه توسعه تخصص دارد، درباره علل عدم تعادل غذا خوردن و اقدامات متقابل خاص پرسیدیم.

مشاور: میهو ایشیزوکا
رژیم غذایی نامتعادل بیماری نیست. مشاهده و درک دقیق کودکان با این دیدگاه که «دلیلی برای این کار وجود دارد» سرنخ حل مشکل است. به طوری که می توانید فکر کنید، “غذا خوردن سرگرم کننده است!” باشد که این مقاله به دست کسانی برسد که به آن نیاز دارند.

بچه هایی که غذا نمی خورند، رژیم نامتعادل از کجا می آید؟

رژیم غذایی نامتعادل به معنای “فقط خوردن برخی از آیتم های منو” یا “عدم خوردن مطلق مواد خاص” است. تشخیص دوست داشتن و دوست نداشتن بسیار دشوار است .
به طور کلی، دوست داشتن و دوست نداشتن با افزایش سن تا حدودی از بین می رود. آیا ما این تجربه را نداشته ایم که «وقتی بچه بودم نمی توانستم آن را بخورم، اما وقتی بزرگ شدم می توانم آن را بخورم»؟ این یک رژیم غذایی نامتعادل نیست، بلکه یک رژیم غذایی حساس است.

با کنار گذاشتن این سوال که آیا باید آن را یک رژیم غذایی نامتعادل نامید یا نه، احتمالاً مادران زیادی هستند که هنگام بررسی عادات غذایی فرزندشان نگران نکات زیر هستند.

• سبزیجات را در دهان خود قرار ندهید
• گوشت نخورید
• من فقط برنج سفید میخورم
• شیرینی می خورم اما درست نمی خورم

“آیا تغذیه من خوب است؟” واقعا اذیتم میکنه اگر اینطور است، احتمالا شما تنها مادری نیستید که سرش را می خاراند تا از شر آن خلاص شود.

علل و اقدامات متقابل برای خوردن نامتعادل

بیش از یک علت احتمالی برای عدم تعادل رژیم غذایی وجود دارد. موارد زیر نیز امکان پذیر است.

• پاسخ دفاعی لمسی
• حساسیت به مزه یا لمس
• ظروف و کارد و چنگال را نمی توان به درستی استفاده کرد
• گرسنه نیست
• به دلیل انسداد یا توسعه

ناگفته نماند که باید به دقت مراقب نحوه خوردن هر وعده غذایی کودکان باشید. ببینید ریتم روزانه آنها چگونه است و چه می خورند و چه زمانی. و اگر فرزند شما می تواند صحبت کند، سعی کنید گوش دهید.

به جای اینکه بیش از حد درگیر این سوال شوید، «چرا غذا نمی خورید؟»، ایده خوبی است که سعی کنید با هم بفهمید فرزندتان چه چیزی را دوست دارد .

پاسخ دفاعی لمسی

سموم و چیزهای پوسیده در جهان طبیعی وجود دارد. تلخی و ترشی به عنوان نشانه هایی از چنین خطراتی در بدن ما نقش بسته است. کودکان سبزیجات تلخ و غذاهای ترش را به دلیل رفلکس اولیه انسان
برای اجتناب از آنها دوست ندارند . در کودکان، این رفلکس های اولیه برای حمایت از زندگی به شدت ظاهر می شوند. در عوض، بیزاری از تلخی و ترشی را طبیعی بدانیم.

آیا واقعاً باید آن ماده را بخورید؟
آیا واقعاً باید از این روش پخت استفاده کنید؟
یک لحظه نفس بکشید و فکر کنید.

اقدامات در برابر پاسخ های دفاعی لمسی

این رفلکس های ابتدایی وقتی آنها را تشویق می کنید که به آنچه می خورند توجه کنند، محو می شوند.
بهتر است اطلاعاتی در مورد آنچه می خورید به اشتراک بگذارید، از جمله اینکه چه موادی استفاده می شود و وقتی آن را در دهان می گذارید چه طعمی دارد. تجربه دیدن بزرگسالان در حال خوردن غذاهای خوشمزه از نظر جمع آوری اطلاعات مربوط به غذا نیز بسیار معنادار است.

حساسیت به مزه یا لمس

بچه ای بود که می گفت وقتی کلم می جوم از آن خوشم نمی آید. تحت تاثیر این جمله قرار گرفتم که می بینم جیرجیر می شود!

همین چند روز پیش موضوع گفتگو شد، “سیب زمینی سرخ کرده از کدام فروشگاه دوست داری؟”
“من غذاهای سرخ شده ترد و نازک را ترجیح می دهم”، “من غذاهای کمی غلیظ و پف دار را دوست دارم”، “غذاهای نرم را به غذاهای ترد ترجیح می دهم”، “من پوست را دوست ندارم”، “من سس گوجه فرنگی را ترجیح می دهم” حتی بزرگسالان نیز به این دسته تقسیم شدند. سلیقه آنها، مانند “بدون مدرسه”.

بافت زبان و دندان شما مانند سایر حواس از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. حواسمان باشد که «حتی اگر برای شما راحت و قابل قبول باشد، ممکن است برای طرف مقابل اینطور نباشد».
این اولین قدم برای درک آنچه کودکان نمی خورند است.

اقدامات در برابر طعم و حساسیت لمسی

اگر می‌خواهید مردم آن را بخورند، بهتر است چاشنی‌ها، روش‌های برش و روش‌های پخت را در نظر بگیرید. ممکن است سرگرم کننده باشد که کودکی در حین پاسخگویی به درخواست ها نظارت و آشپزی کند.
البته پخت و پز با هم توصیه می شود. اگر بچه ها آن را به شکل های مورد علاقه خود برش دهند و مزه دار کنند، مادران و باباها نیز می توانند با جوانه های چشایی فرزندان خود آشنا شوند.

ظروف و کارد و چنگال را نمی توان به درستی استفاده کرد

یک نقطه کور شگفت انگیز این است که من در استفاده از ظروف غذاخوری و ظروف غذاخوری خوب نیستم.

• فرزند من نمی خواهد رشته یا سوپ بخورد.
• با اینکه غذاهایی را دوست دارم که با قاشق و چنگال خورده شوند، اما خوردن آنها با چاپستیک برایم سخت است.

ممکن است نشانه عدم مهارت شما در استفاده از ظروف و ظروف باشد.

برداشتن و برداشتن اشیاء کوچک و بردن آنها به دهان برای کودکان دشوار است. این به حواس فیزیکی و مهارت انگشتان مربوط می شود، مانند اینکه آیا حس عمقی، که حس میزان نیرو اعمال می شود، و بینایی استریوسکوپی، که برای درک فاصله از اشیا استفاده می شود، به خوبی توسعه یافته است یا خیر.

اقدامات متقابل در مواقعی که نمی توان از ظروف غذاخوری و ظروف غذاخوری به خوبی استفاده کرد

استفاده از ظروف برای غذا خوردن به این معنی است که کودکان مهارت های جدیدی کسب می کنند. نگران نباش، بیا آرام آرام تمرین کنیم.
ما از ظروف در جنبه های مختلف زندگی خود استفاده می کنیم، نه فقط ظروف سفره. ضربه زدن به قسمت‌های مختلف بدن، و ترکیب بازی که چیزهایی با بافت‌های مختلف را در زندگی روزمره لمس می‌کند. ارائه تحریکات لمسی زیاد نیز هنگام تمرین حواس موثر است.
حتی چیزهایی که به نظر می رسد به طور مستقیم با غذا مرتبط نیستند، در واقع به روشی عمیق به هم مرتبط هستند.

گرسنه نیست

گرسنگی بهترین چاشنی است، اما اگر به آنها تنقلات ندهید، به این معنی نیست که آنها به درستی غذا خواهند خورد. بلکه میان وعده برای کودکان با وعده های غذایی کم در یک نوبت ضروری است. بیایید محتویات میان وعده را مرور کنیم.
میان وعده آنیگیری است! خانواده ای به نام بود. بچه ها به محض اینکه از مهدکودک یا مدرسه به خانه می آمدند، می گفتند: «گرسنه ام»، پس تا شام، گلوله های برنج را به عنوان بافر آماده می کردم.
سه وعده غذایی در روز، زمان غذا را بر اساس ریتم زندگی خود تنظیم می کنیم. با این حال، لزوماً نباید با زمان «گرسنگی» کودک همپوشانی داشته باشد.

وقتی گرسنه نیستید چه کار کنید

ممکن است مواقعی وجود داشته باشد که تجدید نظر در زمان غذا سخت باشد، یا با در نظر گرفتن برنامه های کل خانواده، چاره ای جز انتخاب این زمان وجود نداشته باشد.
علاوه بر این، انتظار نداشته باشید که فرزندانتان تمام مواد مغذی را در یک وعده غذایی دریافت کنند و صرف نظر از علاقه و ناپسندی که دارند، مقدار مشخصی غذا بخورند. در عین حال، این احساس را که باید به نحوی به آنها غذا بدهید را رها کنید.

هر وعده غذایی مهم است، اما بیایید به تاریخچه غذایی کودکان به صورت روزانه، هفتگی، نیمه سالانه و سالانه نگاه کنیم. نکته این است که نقطه نظر زمانی که “خوردید” را فراموش نکنید.

به دلیل انسداد یا توسعه

اگر نمی خواهید چیزی را بخورید که کمی سفت یا بزرگ است، ممکن است لقمه شما درست عمل نکند.
علاوه بر این، اگر یک علت رشدی مانند ADHD وجود داشته باشد، این احتمال وجود دارد که کودک نتواند در پاسخ به سایر محرک ها روی غذا خوردن تمرکز کند و به خوبی غذا نخورد.
برخی از کودکان این ویژگی را دارند که هرگز نمی توانند غذایی را بخورند که هرگز امتحان نکرده اند.

علاوه بر این، به طرز شگفت انگیزی الگوهای بسیاری وجود دارد که در آنها کودکان به این باور بزرگسالان نمی افتند که «کودکان مطمئناً این نوع چیزها را دوست خواهند داشت». همبرگر، رامن، سیب زمینی سرخ شده، برنج املت، ذرت، سس کچاپ… همه بچه ها آنها را دوست ندارند.

اقدامات در برابر انسداد و توسعه

در هر صورت اول از همه با نگاه کردن به بچه ها و گوش دادن به آنها می توانید علت را ببینید. اگر علت را می دانید، می توانید آن را درمان کنید.
خوردن نامتعادل چیزی نیست که بتوان آن را با نظم و انضباط یا متقاعدسازی حل کرد. این چیزی است که با درک علت و از بین بردن آن می توان آن را بهبود بخشید.

غذا = عشق؟ افکار هنگام غذا نخوردن

من فکر می کنم منطقی است که فکر کنید می خواهید فرزندتان به طور مساوی غذا بخورد و نگران تعادل تغذیه هستید.
با این حال، وقتی فرزندتان را می‌بینید که غذا نمی‌خورد، باید با او صحبت کنید، سرش فریاد بزنید، بدون اینکه به او غذا بدهید گرسنه اش کنید، در حالی که گریه می‌کند با او بحث کنید و غیره. ها؟

این یکی از دلایلی است که مادران رژیم غذایی نامتعادل فرزندان خود را بیش از حد مشکل می دانند. یعنی «از نظر والدین، غذا دادن با محبت دادن ارتباط تنگاتنگی دارد». اگر زیاده روی شود، مواردی وجود دارد که بزرگسالان خود انتقادی و حمله به خود به عنوان «امتناع غذا» = «امتناع از عشق» است. این در نهایت می تواند منجر به شروع انتقاد از کودک شود.

حال و هوای سر میز ناهار خوری بدترین فضا شد زیرا من خیلی نگران بودم که آیا فرزندم غذا خورده است یا نه! منظورت چیه؟ خانه ما آنجا بود.
به عنوان یکی از عناصری که میل به غذا خوردن را برمی انگیزد، چرا اقلام یک میز ناهار خوری سرگرم کننده و یک میز ناهار خوری ایمن را شامل نمی شود؟ به این فکر کنید که چه کاری می توانید در مورد آن انجام دهید.
در مورد رژیم غذایی نامتعادل، اجازه دهید کودکان هر روز خود را در سلامت کامل بگذرانند! مادرانی که سخت کار می کنند معمولا رنج می برند و نگران هستند.
مامان یه بار که سخت کار کردی بذار استراحت کنی و به توانایی فرزندتان برای سالم ماندن و رشد باور داشته باشید. هیچ بچه ای نیست که تغییر نکند.

در آخر

چرا در وهله اول داشتن دوست داشتن و دوست نداشتن بد است؟ چیزهایی هست که دوست دارم و چیزهایی که دوست ندارم. موارد بسیار بیشتری در این بین وجود دارد.
و دوست داشتن ها و دوست نداشتن ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است و پدر و مادر بودن و فرزند بودن لزوما به معنای یکسان بودن آنها نیست.
با این حال، اگر سوگیری قابل توجه باشد، می تواند به سلامتی شما آسیب برساند و روابط را دشوار کند، بنابراین باید به طور مناسب با آن برخورد کنید.
اگر نگران یک رژیم غذایی بسیار نامتعادل هستید، توصیه می کنیم از میز مشاوره تربیت کودک، مرکز بهداشت، مرکز آموزش رشد و غیره محل خود بپرسید.
مهم این است که به تنهایی نگران نباشید.

متن: میهو ایشیزوکا